நிழலாடும் நினைவுகள் ...
மகள் திருமணம் முடிந்து சென்ற பிறகு , வீட்டில் ஒரு வெற்றிடமும் , தனிமையும் உருவாக்கி விட்டது. இருவருக்கென சமைப்பது ஒரு துயரச் செயலாக மாறி விட்டது.
மகன் , வாரக் கடைசியில் வந்து , "என்ன சமையல் இது "என்று மல்லுக்கு நிற்கும் போது தான் , வாழ்க்கை ருசிக்கிறது.
திடீர் என ஒரு வெறுமைச் சூழ , இது வரை கடந்த வாழ்க்கைப் பயணம்
கண் முன் நிழலாடு கிறது. குறிப்பாக , இவர்கள் குழந்தைகளாய் இருந்த போது நடந்த சம்பவங்கள் சில ,
நாம் இவர்களுக்கு பல விவரங்களை கற்பித்து இருந்தாலும் , இவர்களே ஆசிரியராய் மாறி நமக்கு வாழ்க்கையை கற்று தந்த நிகழ்வுகளை இங்கு பதிவிடலாம் என நினைக்கறேன்.
என் மகளுக்கு எட்டு வயதிருக்கும். கணவர் பதவிவுயர்வு பெற்று மும்பை சென்று விட்டார். நானும் மகளும் , கொஞ்சம் தொலை வில் இருக்கும் சர்ச்சுக்கு 2 வீலரில் செல்வோம். பக்கத்தில் உள்ள உயர் நிலைப் பள்ளி விடுதி மாணவரும் அங்கே ஞாயிறு காலை வருவார்கள்.
ஒரு நாள் என்னிடம் அவள் கேட்ட கேள்வியில் திகைத்துப் போனேன்.
" ஏன் இந்த அண்ணாக்கள் , நிறைய பேர் செருப்பு இல்லாமல் வருகிறார்கள் ? "
" அவர்கள் வீட்டில் வாங்கி தர வசதி இல்லாமல் இருக்கலாம்" இது நான்.
ஏனெனி ல் அது வசதியற்ற மாணர்வருக்கு இலவச கல்வி தரும் விடுதி.
உடனே அவள் , :" நாம் ஏ ன் வாங்கி தரக் கூடாது ?? எவ்வளவு ஆகும் " என்றாள்.
" நிறைய செலவாகும் . நம்மால் முடியாது' என்றேன்
அவள் விட்டு விடவில்லை
" அட்லீஸ்ட் ஒருத்தருக்கு கூடவா நம்மால் வாங்கித் தர முடியாது.? " அவள் விடுவதாய் இல்லை.
" பார்க்கலாம்"
" இல்லை மம்மி , எனக்கு இந்த கிறிஸ்மஸ் க்கு புது பிராக் வேண்டாம். அதற்கு ஒருத்தருக்கு செருப்பு வாங்கி தரலாம் இல்லே"
கொஞ்சம் அசந்துப் போனேன் .
ஆனால் அவள் சொன்னதை நிறைவேற்றினேன். . ஒருசோடி செருப்புக்கான
தொகையை விடுதி காப்ப்பளரிடம் தந்து விவரம் சொன்னேன்.
கிறிஸ்மஸ் க்கு புது பிராக் வேண்டாம் என்ற பெண் அதை அப்படியே கடை பிடித்தாள் . தினமும் அதை எனக்கு நினைவுருத்துவாள்." இந்த வருடம் எனக்கு புது பிராக் வேண்டாம் . அது தான் , அந்த காசுக்கு செருப்பு வாங்கி தந்தோம் " என்பாள்.
ஆனால் , பண்டிகைக்கு அவர் மும்பைலிருந்து , புது சட்டையுடன் வந்த போது அதை மறுத்து விட்டாள் . மிகவும் கட்டாயப் படுத்தி அவளை உடுத்த வைத்தேன்.
இது போல் நிறைய சம்பவங்கள் . சொல்லிக் கொண்டே போகலாம் .
நல்ல மதிப்பெண் பெற்று , பொறியியல் படிக்க , அண்ணா யூனிவேர்சிட்டி கிடைத்தும் , மருத்துவம் படிக்க ஒற்றைக் காலில் நின்றாள் . பொறியியல் வாய்ப்புகளை பற்றி சொல்லி கட்டாயப் படுத்திய போது இந்தியாவின் , ஏழைகளுக்கான மருத்துவம் பற்றிய புள்ளி விவரங்களைச் சொல்லி சம்மதிக்க வைத்தாள் . படித்தும் முடித்தாள் .
நல்ல உயர்ந்த எண்ணங்களை வளர்த்து கொண்ட அவள் எந்த காரணத்தாலும் தன் குணத்தை மாற்றிக் கொள்ளக் கூடாது என்பதே என் விருப்பம்.
நாம் தாம் பிள்ளைகளை நடத்துவதாய் நினைக்கிறோம். ஆனால் , குழந்தைகள்
நமக்கு கற்று தருபவை ஏராளம் .
மகனை பற்றியும் பகிர வேண்டும் , இன்னொரு பதிவில் ....
No comments:
Post a Comment